Liternictwo jako sztuka jest przeznaczona jedynie dla odbiorcy masowego. Liternictwo – to głównie plakat, napis w świetlicy, klubie, czy bibliotece, szyld lub wywieszka. Dlatego nie jest sprawą obojętną, jak będzie wyglądało liternictwo w tego rodzaju napisach i tekstach. Pismo które obecnie stosujemy stanowi graficzny środek przeniesienia myśli, oraz służy utrwaleniu całych wyrazów, lub pojedynczych dźwięków.
Poszczególne dźwięki mowy ludzkiej zostały oznaczone przez ustalone symbole, których graficzna forma nie pokrywa się z treścią myśli i odbiega daleko od sposobów ich utrwalania przez pierwotnego człowieka. Pomijając rozmaite umowne znaki, stosowane jako środki porozumiewania się na odległość za pomocą kolorowych sznurków, muszelek i tak dalej, pierwszy stopień pisma stanowi dopiero pismo obrazowe, które podlega na oddaniu obrazu samego przedmiotu.
Istnieją rozmaite technologie drukarskie służące zdobieniu druków, oraz dekorowaniu tekstów. Na pewno niejednokrotnie spotkaliśmy się ze zdobionymi kartkami – floraturą, złotem i tak dalej. Ale to nie jest nowość dzisiejszych czasów. Pozłacany druk to historyczna sprawa. Pismo przez wieki ewoluowało, lecz ozdabianie inicjałów – pierwszych liter strony stanowiło pierwowzór tego co obecnie wykonuje niejedna drukarnia złocenie.
Z chwilą kiedy Jan Gensfleisch zum Gutenberg (znany szerzej po prostu jako Gutenberg) wynalazł ruchomą czcionkę drukarska był już gotowy wzór pisma odręcznego. Wówczas jeszcze sztuka drukarska nie miała większego wpływu na pismo i zaadoptowała jedynie te znaki jakie zastała. W II połowie XV w. ukazały się książki drukowane, których cechą charakterystyczną jest naśladownictwo ręcznie pisanych ksiąg.
Tekst książki był wykonywany za pomocą czcionek, z kolei wszelkie rysunku, ozdoby, inicjały, kolorowanie i złocenie były wykonywane ręcznie. Owe pierwodruki noszą nazwę inkunabułów i stanowią bodajże najpiękniejsze zabytki sztuki drukarskiej. Twórcami najpopularniejszych czcionek które w zasadzie do dzisiaj są używane, byli w XVI wieku – Francuz G.Garamond, oraz w XVIII wieku – Włoch G. Bodoni, Anglik J. Baskerville i inni.
W naszym kraju w dziedzinie typografii największe zasługi położyli A. Półtawski, L.Gardowski, B.Lenart, Bartłomiejczyk i inni. Obecnie do lamusa odeszły czcionki drukarskie – wszystkie teksty są składane i drukowane komputerowo, niemniej jednak wszystkie kroje czcionek opierają się na wzorcach pochodzących z dawnych wieków.
© 2013, apgreff. wszelkie prawa zastrzeżone publikacja z www.foxbook.pl
